Synteza obrazu
Encyklopedia PWN
filozof niemiecki.
orfizm, kubizm orficzny,
szt. plast. pojęcie wprowadzone 1913 przez G. Apollinaire’a na określenie tych wszystkich konsekwencji kubizmu, które przekraczały jego dotychczasowe granice, a nawet częściowo mu się przeciwstawiały;
patrystyka
filoz. ogół koncepcji teologiczno-filozoficznych tworzonych II–VIII w. przez Ojców Kościoła i innych pisarzy chrześcijańskich.
[łac. < gr.],
termin wprowadzony przez angielskiego krytyka, R. Frya, z okazji wystawy francuskiego malarstwa nowoczesnego w Londynie 1910–11, używany tradycyjnie na określenie różnorodnych zjawisk w sztuce francuskiej między 1886 (ostatnia wystawa impresjonistów) a 1905 (wystąpienie fowistów), będących bezpośrednim następstwem impresjonizmu, lecz w różnym stopniu i w odmienny sposób przeciwstawiających się jego założeniom i praktyce malarskiej.
filoz., naukozn. podstawowa kategoria epistemologiczna (filozofia poznania) oznaczająca zarówno proces p., obejmujący różnorakie czynności i akty poznawcze, prowadzące do zdobywania wiedzy o rzeczywistości, jak i rezultaty tego procesu wyrażane w postaci systemu zdań (sądów), twierdzeń jednostkowych i ogólnych, hipotez i teorii.
